Συζητάμε για τα χαρακτηριστικά της φιλίας και τα παιδιά ταξινομούν εικόνες με συμπεριφορές που ταιριάζουν, αλλά και δεν ταιριάζουν σε μια πραγματική φιλία.

Καταγράφουμε λέξεις που μας φέρνει στο μυαλό η λέξη φιλία και με αυτές τις λέξεις, καθώς και με όμορφες εικόνες δημιουργούμε τα μπαλόνια της φιλίας

τα μπαλόνια βρήκαν τη θέση τους στο σχολείο μας και έτσι…

“Ο σπόρος της ειρήνης”

Συγγραφέας: Ίζαμπελ Πιν, Εκδόσεις: Σύγχρονοι Ορίζοντες

Διαβάζουμε το παραπάνω αντιπολεμικό παραμύθι, το οποίο δυστυχώς έχει σταματήσει να εκδίδεται. Εμείς το βρήκαμε σε μορφή pdf από την Τάνια Μάνεση στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://drive.google.com/file/d/15uUGqgo0G5Y3HqKx2p2BL1qA4V8KPaSx/view?usp=sharing

Μπορείτε επίσης να το παρακολουθήσετε κι εδώ (Τσιρώζη Μαρία):

Ακολουθεί συζήτηση για το πως οι σκαραβαίοι και τα σκαθάρια αποφασίζουν αρχικά (με πόλεμο) να λύσουν το πρόβλημά τους και τα παιδιά εκφράζουν τις δικές τους απόψεις για το τί θα έκαναν αυτά αν ήταν στη θέση τους.

Στο τέλος της ιστορίας επικρατεί ειρήνη και οι σκαραβαίοι με τα σκαθάρια ζουν αγαπημένοι.

Έπειτα απεικονίζουν σε χαρτί ζωγραφίζοντας το παραμύθι που άκουσαν.

“Το χαλάκι της ειρήνης”

Με αφορμή τον τσακωμό κάποιων παιδιών γίνεται στην παρεούλα ενώπιων όλων συζήτηση για το τι ακριβώς συνέβη και πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα που δημιουργήθηκε ειρηνικά. Τα συγκεκριμένα παιδιά κάθονται πάνω σε ένα κομμάτι ύφασμα που στο κέντρο του υπάρχει το σύμβολο της ειρήνης. Ακούγονται οι απόψεις των παιδιών, τονίζεται η ανάγκη για χρήση ευγενικών λέξεων, ενθαρρύνονται να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να λένε τι δεν τους άρεσε, αλλά και να προτείνουν λύσεις.

Αφού τελικά λύθηκε το πρόβλημα, τα παιδιά δίνουν τα χέρια λέγοντας το σύνθημα:

“είμαστε φίλοι και θα λύνουμε τα προβλήματά μας πάντα με ειρήνη”

Αποφασίζουμε να διατηρήσουμε αυτή την πρακτική στην τάξη μας και να λύνουμε τις διαφορές μας ειρηνικά και με συζήτηση. Το ύφασμα διακοσμείται από τα χεράκια των παιδιών, μετατρέπεται στο “χαλάκι της ειρήνης” και είναι πάντα διαθέσιμο όταν χρειαστεί.

Διαβάζουμε το παραμύθι “Ένας για όλους και όλοι για έναν”. Ένα παραμύθι που μιλάει για τη δύναμη της φιλίας να ξεπερνάει τα εμπόδια και τις δυσκολίες, αναδεικνύοντας τις ιδιαίτερες ικανότητες των ηρώων.

Ακολουθεί συζήτηση και τα παιδιά αφού περιγράψουν τις ιδιαιτερότητες των πέντε φίλων, εκφράζουν σκέψεις και απόψεις για αυτά που πιστεύουν ότι τα ίδια δυσκολεύονται, αλλά και για αυτά στα οποία τα καταφέρνουν πολύ καλά.

Βρίσκουν μεταξύ τους ομοιότητες και διαφορές και αφού χωριστούν σε ομάδες με βάση το χρώμα, αρχίζει μέσα στην τάξη η εξερεύνηση μιας πολύ σημαντικής λέξης. Η κάθε ομάδα ανακαλύπτει τα κρυμμένα χρωματιστά χάρτινα κομμάτια και προσπαθεί να συνθέσει ένα παζλ. Η λέξη που εμφανίζεται είναι η “φιλία”.

Οι φίλοι της κάθε ομάδας συνεργάζονται και προσπαθούν με διάφορα υλικά που υπάρχουν στην τάξη να φτιάξουν ένα καταφύγιο, όπως έκαναν και οι ήρωες της ιστορίας μας.

Η συνεργασία έφερε καταπληκτικά αποτελέσματα!

Τα παιδιά φιλοτεχνούν το αρχικό γράμμα του ονόματός τους και το μεταμορφώνουν στο “Γραμματούλη” τους.

‘Επειτα με την τεχνική του κουκλοθεάτρου ο κάθε Γραμματούλης παρουσιάζεται δίνοντας μας πληροφορίες όπως: από ποιο όνομα προέρχεται, ποια είναι η οικογένειά του, ποιο είναι το αγαπημένο του χρώμα, παιχνίδι, φαγητό, τραγούδι. Στο τέλος τον αποχαιρετάμε τραγουδώντας με ένα αυτοσχέδιο ρυθμό τη φωνούλα που βγάζει το γράμμα του.

1. “‘Ωρα για ψάρεμα”

Πιάνουμε με την “απόχη” το καπάκι που έχει πάνω το αρχικό γράμμα του ονόματός μας.

Ιδέα από εδώ: https://blogs.sch.gr/6nipchi/2022/10/01/paizontas-me-to-onoma-moy

2. “Το κουτσό αλλιώς”

Τα καπάκια μετατρέπονται σε πετρούλες και παίζουμε μια παραλλαγή του παραδοσιακού παιχνιδιού “κουτσό”

Τα παιδιά ρίχνουν το καπάκι-πετρούλα και φτάνουν στο σημείο, αλλά και επιστρέφουν με διαφορες κινητικές παραλλαγές.

3. “Τα ονόματά μας πιάστηκαν στον ιστό της αράχνης”

Τα παιδιά πρέπει να βρουν και να πάρουν το όνομά τους χωρίς να ακουμπήσουν τον ιστό, Αν τον ακουμπήσουν κολλάνε πάνω του και δεν μπορούν να φύγουν μέχρι να τους ελευθερώσει με το άγγιγμά του το επόμενο παιδί.